De Dikke dames hebben het maar druk. Na hun reis door sprookjesland zijn ze nu de wereld van de schilderkunst in gedoken. Ze bezoeken musea en poseren voor allerlei schilderijen.
Er komen bekende en minder bekende schilderijen voorbij en ook klassieke en moderne. Zelfs de Egyptische kunst is niet vergeten. Ik ben geen echte kenner maar zag wel werk van Degas, Claude Monet, Toulouse Lautrec en Botticelli voorbij komen. En ik vond zelfs een "echte" Mondriaan.
Het boek is, net als het vorige, vierkant en heeft dik, stevig, wit papier. Het bevat 35 platen en is enkelzijdig bedrukt.
Sommige tekeningen zijn wat "kaler"dan anderen en laten ruimte voor eigen inbreng.
Ik heb een plaat gekleurd met potlood en wat pastel krijt. Een met aquarel en een met acryl verf stiften. Het ging allemaal redelijk goed. Het papier zuigt wel, dus echt maar heel weinig water gebruiken..
De tekeningen zijn in de herkenbare dikke dames stijl van Julia Woning met niet al te veel details en de wat dikkere zwarte lijnen.
Voor mijn eerste plaat koos ik een madonna achtige plaat. Deze heb ik gekleurd met aquarel potloden en bewerkt met een water brush en wat accentjes aangebracht met kleurpotlood. De zwarte achtergrond en de gouden boog deed ik met een Posca stift. Verder heb ik nog een gouden, oranje en paarse gelpen gebruikt. Mijn ouders hebben ooit in Rusland een ikoon gekocht en daar deed deze plaat mij aan denken. Daarop zit veel goudverf en ook bladgoud, vandaar het goud en de glitter.
Mijn tweede plaat is een echte klassieker namelijk "Het melkmeisje" van Johannes Vermeer.
Hiervoor heb ik de Polychromos van Faber Castell gebruikt en wat pastel krijt voor de achtergrond.
Sommige vlakken heb ik bewerkt met wat gamsol en er toen het droog was, nog een laagje overheen gekleurd.
Omdat ik de vlakken van de muren wel heel groot en saai vond, heb ik daar wat plekken gemaakt waar de kalklaag af is en je de stenen muur ziet.
Als laatste ging ik voor een modern werk, namelijk een Mondriaan. De dikke dame kon ik hier niet vinden maar die zit misschien wel achter zo'n blok verstopt. De vlakken van deze plaat heb ik gedaan met de acrylverf stiften van Posca. Deze deden het niet zo lekker als anders op dit papier. Het rulde een beetje. Verder zag er echter goed uit. Een "echt" verf idee gaf het en dat vond ik wel leuk. Toen het helemaal droog was, viel het toch wat tegen. Opeens allemaal strepen en ook wat witte stukjes die eerder niet zichtbaar waren.
Het boek is anders dan ik had gedacht en het was echt wel een uitdaging om er in te werken.
Voor de echte dikke dames fans is dit boek natuurlijk een must.
Het laat ruimte voor creativiteit en eigen inbreng.
Er is met verschillende materialen in te werken.
Het boek heeft 35 platen, kost 14,99 en is o.a. te koop bij BBNC , Bol en bij Julia Woning zelf.
Uitgegeven door Mus/BBNC uigevers.
ISBN 978 90 453 2228 5
mijn facebookpagina
*Deze review gaat over een gekregenboek, maar ik geef hierover mijn eigen onafhankelijke mening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten